miércoles, 21 de agosto de 2013

JJ.OO: Ética e honra


"EUPOLOS"
merca os seus adversarios 
--------- .. ---------

A política e o deporte.

               A consideración de fenómeno social que adquiriu nos nosos días o feito do deporte conferiu á historia do seu desenvolvemento o interese apaixoante dunha novela de fección. Por outra banda, o uso e abuso do deporte, na pugna polo prestixio e o predominio dos réximes políticos que loitan polo poder do mundo, desde antigo.

               O pasaxe poético "Oda al Deporte" do Barón Pierre de Couberttin para crer na loita "pacifica e ética" que os Xogos Olímpicos esixen, debera ser norma habitual de conducta nas nosas vidas:

                         "Deporte tu eres la paz, tu estableces las relaciones honorables 
                          entre los pueblos, acercándolos al culto de las  fuerzas 
                          controladasdueñas de si mismas. Por ti la juventud universal                  
                          aprenderá a respetarse y de este modo la diversidad de las 
                          cualidades nacionales, hallarán la fuente de una generosa y   
                          pacifica emulación".

               É por esta razón que hoxe vou contarvos unha historia dos XX.OO.





               "Unha ringleira de estatuas de bronce que representaban a Zeus e que se chamaban Zanes, puido verse ó pé do monte Kronios a partir dos XCVIII  Xogos Olímpicos (a.C.).  O historiador Pausanias explicounos na obra "ELIDA" que foron erixidas co producto das multas impostas ós atletas que violaran o reglamento dos Xogos. As seis, levantadas no CCCLXXXVIII (a.C.) foron como consecuencia dunha trampa realizada por Eupolos de Tesalia que comprou ós seus adversarios no puxilato. Non sólo Eupolos, senón tamén os que comprara (Agetor de Arcadia, Pritoneo de Cícico e Formión de Halicarnaso, vencedor dos XX.OO. precedentes), tiveron que págala multa ós helanodices. Pausanias tamén conta que nos CXXII Xogos O., o ateniense Calipo, inscrito para o pentathlon, comprou ós seus adversarios. Condenárono, pero, a través do atleta, era Atenas a censurada e por outro lado non quixo pagar polo insolvente Calipo. Os eleanos, inexorables, excluiron ós atenienses dos XX.OO. Pero a repercusión dos Xogos era tan grande, que Atenas, logo de reflexionar, decidiu pagala multa, e co producto dela levantáronse outras seis estatuas a Zeus".

               Como vedes, por desgracia para o deporte, daquela xa había corruptos que sumar ós do noso tempo, para os que: 
                                          
                                               "O fin xustifica os medios"

               Estas non ...
... son cousas de Manolín.


       



            
                   








lunes, 19 de agosto de 2013

A un buen amigo


A un buen amigo: "Árbitro de Fútbol"

¿QUE TIENEN?:
               A veces exceso de arrogancia y cierto afán de protagonismo, que no por repetido deja de ser cierto, al no tener presente que el hecho de que pasen desapercibidos es su verdadero triunfo y reconocimiento a su labor. De los "jueces" se espera "justicia" sin notoriedad. Son imprescindibles para el buen desarrollo del espectáculo, pero no lo son para jugar al fútbol.

¿QUE DEBIERAN TENER?:
               Confianza en si mismo, personalidad para no dejarse llevar de impulsos repentinos; humildad, que no debilidad, para entender sus propios errores y sobre todo darse cuenta de que son otros los protagonistas principales; diálogo respetando y haciéndose respetar, dejando siempre muy claro el principio de disciplina a las reglas y normas que debe imperar y que como árbitros deben exigir en todo momento.
                           Una dedicación exclusiva con la renumeración adecuada y conforme a la categoría ( 1ª y 2ª división) que los haga ser independientes, y con ello el adecuado entrenamiento que su labor requiere.

¿QUE LES FALTA?:
               Una pequeña y adecuada preparación psicológica que les haga y permita entender el estado anímico (en general) del jugador en algunos momentos del juego, sin que ello menoscabe el reglamento ni su autoridad.
                           Unificar criterios de uso diario en cuanto al reglamento, en aquello que el mismo deja a juicio del árbitro, para que de esta forma el aficionado haga las menos comparaciones posibles al sentirse perjudicado por una decisión arbitral.

¿QUE LES SOBRA?:
               Ciertas aptitudes, no teniendo en cuenta muchas veces la categoría en donde se  arbitra, que si bien las reglas de juego son las mismas para todos, no así algunas exigencias deportivas y circunstancias fuera de lo que es estrictamente el terreno de juego.

¿DE QUE SE LES ACUSA?:
               A veces para amonestar con tarjeta a un jugador etc., de usar el brazo como látigo como si pretendiese amedrentar; el castigo está en el color de la tarjeta, no en el airado movimiento del brazo.
                           En categorías inferiores, sobre todo, a estar mas pendientes de lo que ocurre en el entorno (banquillos, aficionados, etc.), que del propio desarrollo del encuentro, lo que en algunas ocasiones altera el mismo.

CONCLUSIÓN:
               Lo que si debe decirse, es que con errores y aciertos no es fácil el mundo del arbitraje. Casi siempre se les hace culpables de los resultados negativos  de tal o cual equipo, y a veces ni siquiera bien defendidos por su propio Colegio; y que vamos a decir de algunos directivos, entrenadores, jugadores, (en todas las categorías, pero mucho más exigible en las profesionales)) que muchísimas veces, pretenden engañar al colegiado y escudan sus resultados por el mal arbitraje sufrido, que de seguro que alguna vez (no tantas como se pretende) así ocurre, pero que se reparten a lo largo de la temporada entre todos los equipos; si hablamos de la prensa ¡válgame el cielo!, escribirá en los diarios deportivos lo que sus aficionados quieran leer, eso sí, no coincidirán con los de la ciudad o pueblo del equipo contrario, (a veces uno duda de haber visto dicho partido, que a su vez hará otro tanto de lo mismo.
               Una parte de aficionados o "forofos", dando rienda suelta a sus sentimientos mas primitivos, como si de un circo romano se tratase, ven a los árbitros como gladiadores vencidos e inclinan su dedo pulgar hacia el suelo. Y los jugadores!, algunos de ellos, que no la mayoría, poca o ninguna ayuda les prestan a los colegiados y por consiguiente al noble deporte del fútbol, cuando tratan de engañarlos, y si no lo consiguen, poniéndolos en  boca de los "forofos" que rugen: "Es un sirvengüenza, es un cagado" (en el mejor de los casos y siendo tremendamente suave). ¿Será el reflejo de una multitudinaria sociedad necesitada de evadirse de los problemas diarios, necesitando un nuevo  CIRCO ROMANO.
               E de reconocer que se mejoró muchisimo en: 
 "¿Que tienen.    Que debieran tener.    Que les falta.   Que les sobra.    De que se les acusa?".  Y por último querido amigo, no me gusta el árbitro arrogante pero tampoco el que cede terreno (literalmente) ante el empuje de los jugadores en sus reclamaciones.
               Unha forte aperta, e pensade que é ...  
que son "cousas de Manolín"
               




                
                               













viernes, 16 de agosto de 2013

                                                                   U.D. CORCUBIÓN
          
          O telón levántase.
          O gran espectáculo ¡ o fútbol ! vai dar comezo. A liga 2.013-14, a competición máis forte do mundo está servida. A máis bonita ( Liga da Costa da Morte) tamén.
          Este fin de semana as paixóns comenzarán a desatarse.
          ¿Teremos ao fin, a suficiente cordura para ver o fútbol como o que é: Un espectáculo por riba de todo, onde se practica un determinado deporte?.
          Afirmouse moitas veces que "non sabe a onde vai quen ignora onde se atopa e onde ven".
           O noso tempo de lecer xa ten data, lugar e hora:  Partidos, noticieiros deportivos, tertulias. Todo esto traeranos, a maioría, algunha ledicia, moitas máis tristuras, e o que é peor, máis dunha discusión subida de ton cos nosos amigos.
          O lecer son moitas horas nunha vida. Son as que quedan entre as que dedicamos a cumplir coas nosas obrigacións e deberes, e o momento no que, rematada a xornada, debemos empregar coa nosa familia, os nosos amigos e para o noso propio goce.
          Estas horas poden e deben ofrecernos evasión, disfrute, distracción. Intentemos entre todos que o fútbol, ese grandioso e bello deporte, sexa o camiño para conseguilo. Deámoslle o noso alento, os nosos gritos de ánimo ao equipo dos nosos amores: soñemos con que as nosas cores sexan campeonas, ¡ fagámolo con paixón !, pero non por eso, exentos da debida cordura.
          A intransixencia pode ter unha raiz sa, pero soe levarnos á destrucción.
          Somos seres libres e podemos avanzar en todas as direccións, por eso debemos respetarnos os uns aos outros. O mellor capital humano é "a intelixencia", usémola ainda que só sexa para respetarnos a nós mesmos.
          A miña noraboa para todos vós, directivos, afeccionados, xogadores, pola vosa entrega a unhas cores, a uns ideais. Ao final das distintas ligas tan só un quedará campeón, pero aos que non o consigan quero decirlles que o importante foi o voso alento, o voso apoio, a vosa entrega.
         Con unha forte aperta a todos, non esquecer que tan só son... cousas de Manolín
          

sábado, 16 de febrero de 2013

MANUEL OLIVEIRA GÓMEZ “Manolín"

                                                                       XOGADOR


- 1.958 – 59 – 60 = .U. C. Cee. (Costa)
- 1.961 – 62 = R. C. Deportivo de A Coruña
- 1.962 - 64 = Servicio Militar
- 1.964 = R. C. Deportivo de A Coruña (Incorporación en Xaneiro do 64 e cedido ao Fabril, xogándose a fase de ascenso a 2ª contra o Torrelavega, decidindo ao regreso deixar para sempre o mundo do fútbol profesional).
- 1.964 = U. C. Cee (Copa Costa)
- 1.965 = U. C. Cee (Costa)
- 1.966 – 67 = C. F. Arosa (3ª. División)
- 1.967 - 68 = C. F. Marín (R. Preferente)
- 1.970 - 71 = San Andrés de Comesaña (Zonas – Vigo)
- 1.971 - 72 = San Andrés de Comesaña (Zonas – Vigo) ¿Campeón de Copa contra C.F. Coruxo?
- 1.972 - 73 = San Andrés de Comesaña (Zonas – Vigo)


                                                                   ADESTRADOR  

                                                                   

- 1.974 – 75 = San Andrés de Comesaña (Zonas – Vigo)
     - 75 – 76 = C. F. Marín ( R. Preferente)
     - 76 – 77 = U. D. Corcubión (Costa)
     - 77 – 78 = U. C. Cee (Costa)
     - 78 – 79 = S. D. Fisterra (1ª. Rexional) (Ascenso R.P.)
     - 79 – 80 = U. C. Cee (Costa) (Ascenso 1ª.R.)
     - 80 – 81 = U. C. Cee (1ª Rexional) (Ascenso R.P.)
     - 81 – 82 = U. C. Cee (R. Preferente)
     - 82 – 83 = U. C. Cee (R. Preferente)
     - 83 – 84 = S. D. Fisterra (R. Preferente)
     - 84 - 85 = U. C. Cee (R. Preferente)
     - 85 - 86 = U. C. Cee (R. Preferente)
     - 86 - 87 = S. D. Baio (R. Preferente)
     - 87 - 88 = S. D. Corcubión (Costa)
     - 88 - 89 = S. D. Baio (R. Preferente)
     - 89 - 90 = S. D. Burela (3ª. División)
     - 90 - 91 = U. C. Cee (1ª. Rexional)
     - 91 - 92 = U. C. Cee (Costa) (Ascenso a 1. R.)
     - 92 - 93 = U. C. Cee (1ª. Rexional)
     - 93 - 94 = C. F. Negreira (R. Preferente)
     - 94 - 95 = C. F. Ponteceso (Costa)
     - 95 - 96 = S..D. Outes (Costa)
     - 96 - 97 = U. C. Cee (1ª. Rexional)
     - 97 - 98 = S . D. Baio (R. Preferente)
     - 98 - 99 = S. D. Sonería (Costa)
     - 99- 00 = U. C. Cee (Costa)
- 2.000 - 01 = U. C. Cee (Costa) (Ascenso 1ª. R.)
     - 01 - 02 = U. C. Cee (1. Rexional) - 02 - 03 = C. F. Lira (Costa)
     - 03 - 04 = ----- sin adestrar -----
- 2.004 – 05 = S.D. Sonería (2ª. Autonómica) (Ascenso 1ª. Autonómica)
     - 05 – 06 = S. D. Soneira (1ª. Autonómica)
     - 06 – 07 = U. C. Cee (2ª Autonómica)
     - 07 – 08 = U. C. Cee (2ª. Autonómica) (Ascenso 1ª. Autonómica)
     - 08 – 09 = U. C. Cee (1ª. Autonómica)
     - 09 – 10 = ----- sin adestrar -----
     - 10 – 11 = C. F. Camariñas (2ª. Autonómica) (Clas. Fase Asc.)
     - 11 – 12 = C. F. Camariñas (2ª. Autonómica) (Asc. Directo 1ª. Autonómica) Deixei o equipo o 05-02-2012 empatados co Club del Mar a 51 puntos)
     - 12 – 13 = U. D. Corcubión (2ª. Autonómica)

 Temporadas en Zonas (Vigo) …………… 3
 Temporadas na Costa (2ª. Auton. ……..  17
 Temporadas na 1ª. Rexional …………… 8
 Temporadas en Rexional Preferente …….. 10
 Temporadas en 3ª. División …………… 1

                                                           COPAS DA COSTA

 Miña participación na “Copa da Costa” se reducen a 22 das 48/49 celebradas.

- 1.964 .………………………..           U. C. Cee – S. D. Fisterra
- 1.964 - 65 ………………………..     U. C. Cee – Buño C. F.
     - 77 – 78 …………………………  U. C. Cee – Buño C. F.
     - 78 - 79 …………………………   S. D. Fisterra – U. D. Corcubión
     - 79 - 80 …………………………   U. C. Cee – U. D. Corcubión
     - 87 – 88 ………………………...   S. D. Corcubión – Laxe F. C.
     - 91 – 92 …………………………  U. C. Cee – Sporting Zas
     - 92 – 93 …………………………  U. C. Cee – S. D. Fisterra
- 2.006 – 07 …………………………  U. C. Cee – Soneira S. D.
     - 07 – 08 ………………………...   U. C. Cee – Ponteceso S. D.
                                                               2 - 3 Trofeos Caixa Galicia (Recopa de Campeones)

                                                      . - . - . - . - . - . - . - . 

                                           Campeón provincial de “Campo-través” júnior.
  1962 Servicio Militar (2 anos sen xogar ao fútbol por…): Campeón 3.000 m. obstáculos e “bronce” en 400 m. vallas da Marina, na Ciudad Lineal de Madrid.
  1.973 El 17 de mayo, sendo Buzo oficial da Xunta e Porto da Ría deVigo, sufrín a explosión de dinamita na Torre do Baixo Tofiño (Vigo), dándome de alta no Hosp Prov. de Santiago o 13 de agosto. (O ano seguinte fixeron festivo o 17 de maio: “Día das letras Galegas”)
  1.980-81 Trofeo mellor adestrador
  1.998 Publico dous libros de poesía “Realidades, Sueños y Nostalgias” en castellano, y “Realidade, Soños e Saudades” en galego.
  2.001 Trofeo mellor adestrador Radio Nordés Cadena Ser.
  2.002 Trofeo “Nordes” a trayectoria id. id.
  2.002 Seleccionador da “Costa da Morte NUNCA MÁIS” en Riazor.
  2.004 Insignia de Plata (25 Aniversario Colexio de Adestradores)
  2.008 Trofeo mellor adestrador Radio Nordés Cadena Ser.
  2.011 Publicación do libro de poesía “Os abismos do corazón” en castellano y galego
  1.995-2010 Fundador da Escola Municipal de Fútbol (Pre-benxamíns; Benjamíns, Alevíns,Infantís)
  Sobre 16 – 18 anos: Programa semanal: “Reañidade e Soños” en Radio Neria (Corcubión) Creación dun blog “cousasdemanolín” que por desgracia non volvín a tocar. ¿Será no 2013? NOTA: Creo que non quedou nada máis por contar, se a memoria non me falla. Non estou seguro.



          PREGUNTAS E RESPOSTAS: (Preguntas feitas por D. Hector Manuel Pose Porto)

1).- - - - - -

 2).- - - - - -

  P.- Que xogador (por completo) sinalaría como o mellor na Liga e Copa da Costa ao longo da súa historia. 

 3).- Sería unha larga lista de grandes xogadores, pero cando se di “completo” eu entendo que son moitas as cualidades que deben posuir; ademáis das sopostas condicións técnicas, tácticas e físicas, debe ter pun donor, entrega, coraxe, sacrificio, compañeirismo e buscar sempre a victoria, pero non como sexa. Aínda así e todo eu vin, encontrei é adestrei algúns destos xogadores; sei que debera saírme pola tanxen- te e non cometer a imprudencia de dar nomes, pero como se trata dun só nome, e non me gusta xogar ao escondite direi o fisterran: MANÍN. Non direi nada máis porque saenme algúns nomes que merecen ser tamén nomeados, quizáis mellores, (fun un adestrador con moita sorte e dispuxen do melloriño da Costa, pero … Un bo día saía (creo que no xornal deportivo AS) a foto de Menotti e a súa (Manín como máximo go leador de tódalas categorías) ¡Lle dicíamos: Manín saes xunto a Menotti; Estades errados, e Menotti o que sae xunto a mín)

  P.- Desde o punto de vista do adestrador, cales son as principias dificultades para desenvolver dito rol? 

 4).- Como estamos a falar da Costa eu diría que a falta de días de adestramento, sendo os motivos moi di versos e non sempre xustificados. Tes e debes saber combinar todolos puntos físicos, técnicos, tácticos e psicológicos, nos poucos días que adestres e a saber con cantos xogadores contas cada día, escollendo aquelo que máis poida beneficiar ao conxunto do teu equipo, renunciando moitas veces ao plan de tra- ballo que tiñas preparado, improvisando rapidamente no mesmo campo de adestramento. ¡Que “fácil” é un equipo profesional! En terminos xerais, falta de motivación e sacrificio personal por moitos e diversos motivos, propicia- dos pola mesma sociedade.

  P.- Con que fútbol se queda? Co practicado antes ou co de agora (referíndose a liga da Costa).

5).- Sen dúbida algunha co de antes, (estamos a falar do 1.958 – 1.985/86 e quizáis un pouco máis nalgún equipo).Hoxe en día, en términos xerais, falta unha verdadeira actitude, compromiso e sentido de grupo, de equipo; prima el “yo” egocentrista, que é o reflexo da nosa sociedade: “Eu marquei, eu xoguei, eu fun etc., etc. E verdade que hoxe os rapaces teñen máis dominio de balón, ¿técnica?, pero tamén e ben certo que a maioría destas habilidades técnicas son máis dignas dun espectáculo circense que da práctica real dun encontro de fútbol. Fai anos o fútbol era un xogo, un motivo de diversión e de xuntanza cos ami- gos, (ímoslle chamar adestramentos), e si chegabas a xogar no equipo do teu barrio ou pobo en com- petición oficial, era un orgullo do que aínda hoxe, emocionados, facemos gala, e si chegabas a un equipo profesional, (difícil para os xóvenes fora da capital debido as malas comunicacións, a falta de medios económicos, e a premura da incorporación no mundo laboral), ¡mi madriña!. era debido a unha serie de grandes cualidades conqueridas por xogar xogando. Hoxe o deporte, e sobre todo o fútbol e un medio, desde pequeño e inculcado pola maioría dos pais para conquerir un fin que tan só os maiores pretenden, roubándolle ós pequenos o tempo de xogar por xogar. Estamos nuns intres en que para alguns “O fin xustifica os medios”.. En definitiva escollo o fútbol de antes, cheo de valores humáns e tamén, por suposto, con defectos, pero que reflexaba unha sociedade máis comprometida día a día, e tendo conciencia que os logros tiñan un precio: ESFORZO, individual e colectivo. Fútbol menos técnico? pode ser, ¡pero que esforzo para controlar o balón naqueles campos!

  P.- Fútbol afeccionado e política deportiva local: algunha reflexión ao respecto- 

 6).- Hoxe non existe o fútbol aficionado como tal. O espíritu Olímpico do Baron Pierre de Coubertin ¿Onde está?. Os nosos gobernantes entenden que o “deporte” lles serve nalgún momento de plataforma política para conquerir o poder, así como a “educación” a “sanidade”. Moitos políticos, non todos por soposto, están na política para servirse dela. ¿Saberán da plegaria aos dioses do Poeta Romano Decimus Iunios Iuyenais “Juvena” nos últimos versos da súa décima sátira (Sature X) implorando a saúde: integral da mente, o corpo e a alma: “Mens sana in corpore sano”.? Podería matizar moito do que digo, pero seguro que me repetiría e sería moi aburrido, como tamén podríase discrepar délas, pero… son cousas de Manolín